سال نو ایرانی دارای ارزش نمادین قابل توجهی است زیرا رژیم مذهبی این جشن پیشااسلامی را مصادره کرده است. در واقع، با وجود حملات شدید و فتاوای مراجع علیه جشن آتش، ایرانیان همچنان در هر فرصت دور شعلههای مقدس جمع میشوند و جشن میگیرند. این نماد توسط جنبش «زن، زندگی، آزادی» بهعنوان نشانهای از اعتراض به مرگ مهسا امینی به کار گرفته شده است. جوانان روسریهای خود را در آتش میسوزانند و دیگران در اطراف آتش میرقصند. آتش عنصر پاککنندهی ممتاز در فلسفه ایرانی است. زنان ایرانی این سنت نمادین را به یک عمل سیاسی تبدیل کردهاند. زنان موهای خود را کوتاه کردهاند، مردان سر خود را تراشیدهاند و همه ویدیوهای این اعمال را در شبکههای اجتماعی منتشر کردهاند. به این ترتیب، این حرکت نمادین به سراسر جهان منتقل شده است.

نوروز (به معنی «روز نو») بزرگترین جشن ملی ایرانی است. این جشن که هزاران سال است برگزار میشود، ریشه در ایران باستان دارد و نماد تولد دوباره، نور و پیروزی بهار بر تاریکی است. نوروز فرا رسیدن روزهای زیبا و بیداری طبیعت را جشن میگیرد. این جشن در ۱۴ مارس (جشن آتش) برگزار میشود و در روز اعتدال بهاری، ۲۱ مارس، که بهعنوان نخستین روز سال نو محسوب میشود، به اوج میرسد.
به مناسبت نوروز، زنان و مردان ایرانی گرد هم میآیند تا سال نو را در اطراف شعلههای مقدس جشن بگیرند. این نماد توسط جنبش «زن، زندگی، آزادی» بهعنوان نشانهای از اعتراض به مرگ مهسا امینی به کار گرفته شده است. زنان ایرانی این سنت نمادین را به یک عمل سیاسی تبدیل کرده و با انداختن حجابهای خود در آتش و رقصیدن در اطراف آن، اعتراض خود را نشان دادهاند. به همین دلیل، نوروز امسال معنای نمادین بیشتری یافته و به احترام زنان ایرانی آزادیخواه جشن گرفته میشود.
جشن نوروز در کشورهایی برگزار میشود که تحت تأثیر امپراتوری ایران باستان بودهاند، جایی که خورشید و آتش منابع عبادت به شمار میآمدند: ایران، افغانستان، بخشهایی از خاورمیانه، و همچنین جمهوریهای پیشین شوروی تاجیکستان، ازبکستان، آذربایجان، قزاقستان و قرقیزستان، کردستان (برخی مناطق عراق) و پارسیهای زرتشتی در هند. میراث فرهنگی نوروز در سال ۲۰۰۹ توسط یونسکو و سازمان ملل به فهرست میراث فرهنگی ناملموس بشریت ثبت شد، به عنوان یک جشن بینالمللی که از یک میراث فرهنگی چند هزارساله نشأت گرفته است. بیش از ۳۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان نوروز را بهعنوان آغاز سال نو جشن میگیرند.
«امسال، این گردهمایی را به جنبش «زن، زندگی، آزادی» و به تمامی زنان ایران و افغانستان که هر روز علیه یک حکومت ظالم، دیکتاتوری، مذهبی و بهویژه زنستیز مبارزه میکنند، تقدیم میکنیم»؛ نازیلا گلستان، سخنگوی انجمن همآوا (ائتلاف ملی برای یک ایران آزاد و دموکراتیک)، در حالی که یک کت سنتی بلند ایرانی با دوختهای طلایی به تن دارد، توضیح میدهد.
