آقای ژرالد دارمانین
وزیر کشور و مناطق بیرونی
خانم کاترین کولونا
وزیر اروپا و امور خارجه
خانم آملی اوده-کاسترا
وزیر ورزش و بازی‌های المپیک و پارالمپیک
در ماه فوریه گذشته، من به همراه انجمن هم‌آوا و انجمن بین‌المللی مبارزه با نژادپرستی و ضدسامی (لیکرا)، با حمایت بالای رئیس‌جمهور یائل براون-پیوت، کنفرانس “آزادی برای مردم ایران – زنان، زندگی، آزادی” را در مجلس ملی برگزار کردم. در طول این روز، ضرورتی برای اروپا و فرانسه برای معرفی سپاه حفاظت انقلاب اسلامی (سپاه) به عنوان سازمان تروریستی مورد بحث قرار گرفت. این در حالی است که این موضوع در ایالات متحده و برای بریگاد آل‌قدس، واحد الیت آن، در کانادا اتفاق افتاده است.
پارلمان‌های بریتانیا و اروپا در ماه ژانویه از این طبقه‌بندی برای سپاه خواستار شده‌اند. در نهایت، این سازمان از سال ۲۰۱۰ تحت تحریم‌های اتحادیه اروپا است – تحریم‌هایی که پس از سرکوب خونین تظاهرات در سراسر ایران در سال ۲۰۲۳ تقویت شد.
در این متن، ابراز تعجب خود را درباره حضور دیروز غفور کارگری در سرزمین ما اشتراک می‌گذارم. به عنوان رئیس کمیته ملی پارالمپیک ایران و عضوی از اعضای سایر اعضای هیئت‌های خارجی، او واقعاً به پاریس برای بازدید از زیرساخت‌های بازی‌های المپیک و پارالمپیک ۲۰۲۴ آمده بود. با این حال، او یکی از مسئولان سابق بریگاد آل‌قدس است. به طور جدی، دو شکایت در مقابل او به دلیل اقدامات شکنجه توسط انجمن‌هایی در فرانسه در همین روز ثبت شده است.
امروز ما نمی‌توانیم جزوه تصمیمات کشورمان را در مورد صدور ویزا به غفور کارگری برای اجازه ورود به سرزمین ملی برای این بازدید اعمال کنیم و درباره آن بازنشر کنیم.
اما می‌توانیم سوال کنیم که چه کسی ممکن است برای بازی‌های المپیک و پارالمپیک خود به فرانسه بیاید و آیا ما در این مورد دقیق‌تر و انتخابی‌تر در صدور ویزاهای مورد نیاز خواهیم بود یا خیر.
این سوال – که امروز به شما می‌پرسم – مربوط به تحریم‌های ممکن برای انحراف از ورزشکاران، تیم‌ها و هیئت‌های ورزشی به دلیل ملیت ساده‌شان نیست – مانند آنچه در مواجهه با سیستم‌های مصرف مواد مخدر بزرگ یا به انتقام ورود به مناطق جنگی قبلاً توسط اتحادیه‌ها یا سازمان‌های ورزشی بین‌المللی انجام شده است.
بلکه این مربوط به اصول یک کشور مستقل، فرانسه، در مورد پذیرش افراد در سرزمین خود به توجه به اقدامات گذشته یا وابستگی شخصی آن‌ها به سازمان‌هایی است که برخی از کشورهای همکار یا نمایندگی اروپایی می‌خواهند اکثریت آن‌ها را به عنوان تروریستی معرفی کنند.
منتظر پاسخ شما هستم و از شما خواهش می‌کنم باور داشته باشید، آقای وزیر و بانوان وزیر، به ابراز احترام بسیار بالای من.