روش های خروش و ابراز مخالفت به سیاست های نادرست یک حکومت که به صورت خشونت پرهیز باشد را مقاومت و نافرمانی مدنی خوانده می شود. سلاح این مبارزه شیوه های روانی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی می باشد که بهترین و کم هزینه ترین شیوه مدنی برای برکناری و به زانو درآوردن دیکتاتورها می باشد.

حکومت ولایت فقیه در چارچوب سیاست خشونت زا از اوان انقلاب فرهنگی به تخریب ساختار جامعه و کرامت انسانی شهروندان پرداخته است. از یکسو، فشارهای اقتصادی، سانسور و کنترل از طرف حکومت، ضدیت با نوگرایی و تشدید خشونت در همه اشکال بر علیه زنان از حجاب اجباری، تحقیر و توهین در خیابان تا دادگاه های دادگستری، گسترش فقر و کودکان خیابانی، ترویج اعتیاد، جلوگیری از تفریحات و سرکوب هیجان های جوانان، حمله به حریم شخصی خانواده ها به عناوین مختلف چون مبارزه با لهو و لعب، مبارزه با تهاجم فرهنگی و سانسور شبکه های اجتماعی و از سوی دیگر اعدام های گسترده و خیابانی، شرایط اسفبار زندان ها، شکنجه های روحی و جسمی، همگی خشونت فردی و اجتماعی را در جامعه ایران به شدت افزایش داده است.

هم آوا براین باور است، برای گذار خشونت پرهیز از نظام ولایت فقیه به قانون اساسی نوین مبتنی بر ارزش های حقوق بشر و گیتی گرا، جامعه ایران نیازمند گسترش همبستگی ملی از سوی روشنفکران، کنشگران سیاسی و مدنی و شهروندان حول ارزش های جهانشمول فارغ از باورهای سیاسی و عقیدتی، جنسیت و تیره و تبار است. این مهم حاصل همکاری میان شهروندان مبتنی بر فلسفه آشتی ملی برای رسیدن به جامعه ایی مدنی و بدور از خشونت است. آنچنان که در هند به رهبری ماهاتما گاندی، جنبش همبستگی لهستان به رهبری لخ والسا، جنبش ضد تبعیض نژادی آفریقای جنوبی به رهبری ماندلا، جنبش اُتپر صربستان، انقلاب نارنجی اوکراین، انقلاب مخملی چکسلواکی به رهبری واتسلاو هاول و شیلی شاهد بودیم.

با رجوع به میراث ملی ایران، در فرهنگ و ادب باستان تا عرفان ایران، خشونت پرهیزی در ادبیات و اشعار ما آشکارا به چشم می خورد. چنانچه که پس از چند دهه حاکمیت مطلقه اسلامی در ایران، مقاومت های مدنی فرهنگیان، هنرمندان، ورزشکاران، کارگران، دراویش، دگراندیشان، کنشگران محیط زیست و حقوق حیوانات و دیگر اقشار جامعه، از گردهمایی های اعتراضی تا بایکوت انتخابات نمایشی جمهوری اسلامی بیانگر اراده و رای ملت ایران در هم‌سویی با جنبش همبستگی ملی است. 

انقلاب زن، زندگی، آزادی و مقاومت خشونت پرهیز زنان به نماد خرد اجتماعی در جهان شهرت می یابد. و این بزرگ ترین تجربه شهروندی مقاومت به دور از خشونت حول ارزش های جهانشمول به دور از هرگونه ایدئولوژی سیاسی و عقیدتی و یا فرد محوری است. در چنین فضایی، جامعه بسوی لغو سنگسار، لغو اعدام، اجتناب مطلق از شکنجه و تجاوز در زندان ها، آزادی بدون قید و شرط هر زندانی سیاسی، برقراری مکانیزم های حقوقی بر پایه عدالت و برابری و در نهایت گذاری به دور از خشونت به سوی دموکراسی مبتنی بر جدایی دین از حکومت و حقوق بشر سوق می یابد.