تو ای همخاک، همخانه
تو ای آینده ی ایران
اگر درد وطن داری
بیا این گوی و این میدان
در این یأ ِس هراس انگیز
مسیر سبز رویا باش
به بیگانه امیدی نیست
تو با ایران هم آوا باش
تو ای سرباز، فرمانده
بیا همرزم یاران شو
در این دشت بلا دیده
به جای تیر، باران شو
به نام صلح و آزادی
غلافش کن سلاحت را
گلوله حق مردم نیست
بده دست رفاقت را
نگو مومن نگو کافر
همیشه جای شک باقی ست
حقیقت را نفهمیدیم
که درد مشترک باقی ست
شروع فاجعه این بود
تعصب در هواداری
ببین حرف مخالف چیست
به آیین ِ رواداری
تمام آرزوی ما
سپیداری ِ رستاک است
جوانه بار خواهد داد
و این خاصیت ِ خاک است
